پیش بینی پردازش اطلاعات بر مبنای خودکفایتی در علوم تجربی در میان دانش آموزان تیزهوش دبیرستانی

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی پردازش اطلاعات بر مبنای خودکفایتی در علوم تجربی در میان دانش آموزان تیزهوش دبیرستانی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور گروهی متشکل از 324 دانش آموز (172 پسر و 152 دختر) در این پژوهش شرکت داده شدند. برای شناسایی دانش آموزان تیزهوش آزمون هوشی اوتیس مورد استفاده قرار گرفت. به منظور سنجش خودکفایتی دانش آموزان از پرسشنامه ی خودکفایتی در علوم تجربی (سیف و مرزوقی، 1391) و برای سنجش پردازش اطلاعات، پرسشنامه ی تفاوت-های فردی در فرآیند یادگیری (اشمک، ریبیچ و رامایانا، 1977) استفاده شد. پایایی این دو پرسشنامه از طریق محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ حاصل شد. روایی پرسشنامه تفاوت های فردی در فرآیند یادگیری از طریق محاسبه ضریب همبستگی درونی بین هر یک از ابعاد پردازش اطلاعات با گویه های مربوط به آن بعد و روایی پرسشنامه خودکفایتی در علوم تجربی از طریق همبستگی درونی بین هر بعد و نمره ی کل به دست آمد. نتایج حاکی از پایایی و روایی قابل قبول این ابزارها بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین ابعاد خودکفایتی در علوم تجربی و پردازش اطلاعات دانش آموزان همبستگی معنادار وجود دارد. همچنین، تحلیل های رگرسیونی چندگانه برای پیش بینی پردازش اطلاعات توسط ابعاد خودکفایتی در علوم تجربی نشان داد که بعد خودکفایتی در حل مسأله، تحلیل-ترکیب پردازش اطلاعات را به طور مثبت پیش بینی می-کند. خودکفایتی در کاربرد، روش های مطالعه ی پردازش اطلاعات و پردازش تفصیلی را به طور مثبت پیش-بینی می کند و خودکفایتی در درس، نگهداری حقیقت را به طور مثبت پیش بینی می کند. بنابراین، هر چه دانش آموزان از خودکفایتی بالاتری در درس علوم تجربی، در حل مسأله و در کاربرد این درس در زندگی روزمره برخوردار باشند، توانایی پردازش اطلاعات شناختی در آنان افزایش یافته و اطلاعات در سطح عمیق تری پردازش می گردند.